Czy kijanka to żaba?

 

Czy kijanka to żaba?

 

Żabami zwyczajowo nazywamy wszystkie płazy bezogonowe.Występują dość licznie zarówno na nizinach, jak i w górach. Zwykle wybierają miejsca wilgotne. Spotykamy je w zbiornikach wodnych,  w lasach, na łąkach i polach. Niekiedy widujemy je również wspinające się na krzewy i drzewa.  Tę zdolność posiada, występująca w Polsce, rzekotka drzewna. Zawdzięcza to przylgom, występującym na jej palcach. Oprócz tego potrafi również dostosować swoje ubarwienie do otoczenia, tak aby być mniej widoczną.

 

Żaby są zwierzętami zmiennocieplnymi. Temperatura ich ciała zależy od temperatury otoczenia. Ich skóra jest naga i wilgotna. Mają szeroką, płaską głowę osadzoną bezpośrednio na krępym tułowiu (nie mają szyi). Posiadają mocne i długie, tylne kończyny, co pozwala im skakać na lądzie. Dzięki błonie pławnej, pomiędzy palcami, sprawnie pływają w wodzie. Samce, niektórych gatunków żab, po bokach głowy mają rezonatory, które umożliwiają im wydawanie dźwięków wabiących samice.

 

Żaby są aktywne głównie o zmierzchu i nocą, gdy wilgotność powietrza jest większa. Zawsze starają się być blisko wody lub w miejscach wilgotnych dlatego, że ich skóra jest niedostatecznie zabezpieczona przed wysychaniem. W ciągu dnia chowają się m.in. w różnych szczelinach, pod liśćmi i kamieniami. Zjadają przede wszystkim owady, dżdżownice i ślimaki. Atakują tylko żywą i poruszającą się zdobycz.  Ma to związek z widzeniem żab, które nie rozróżniają kształtów, natomiast świetnie rejestrują ruch.

 

Wiosna to okres godowy wszystkich polskich żab. Samica składa do wody dużą liczbę jaj sklejonych galaretowatą substancją, czyli skrzek. Z jaj wylęgają się larwy - kijanki, które różnią się znacznie od dorosłych płazów. Żyją w wodzie, mają skrzela i ogon. Po pewnym czasie u kijanki pojawiają się kończyny tylne, a następnie przednie. Potem kijanki tracą ogon, pojawiają się płuca. Opuszczają wówczas wodę i zaczynają życie na lądzie na wzór swoich rodziców.

 

Aby przetrwać zimę żaby najczęściej zagrzebują się w ziemi lub wchodzą do różnych naturalnych schronień jak np. zagłębienia pod kamieniami i konarami drzew (robi tak  np. żaba jeziorowa). A inne, jak chociażby żaba śmieszka zimują na dnie dużych, głębokich zbiorników wodnych wybierając zazwyczaj miejsca zaciszne i muliste. Mogą również zimować pod brzegami (pod nawisami) w wolno płynących rzekach, również zagrzebując się tam w mule.