Łąki i pastwiska
Łąki i pastwiska to bezdrzewne zbiorowiska roślinne ze znacznym udziałem wieloletnich traw i bylin. Charakterystyczną cechą tych siedlisk jest możliwość odrastania runi na nowo po każdorazowym wypasie, koszeniu lub spoczynku zimowym. Funkcjonowanie łąk półnaturalnych (takie występują na terenie Parku) uzależnione jest od prowadzenia ekstensywnych zabiegów koszenia i wypasu. Zaniechanie przez kilka lat wykonywania tych zabiegów prowadzi do zmian w składzie gatunkowym i ustępowania cennych zagrożonych gatunków roślin i zwierząt. W Parku łąki i pastwiska zajmują 64,3 ha, co stanowi ponad 40% ogólnej powierzchni zajętej przez ekosystemy nieleśne. Pośród wszystkich zinwentaryzowanych zbiorowisk łąkowych na terenie Parku wyróżniamy następujące ich grupy:
- łąki trzęślicowe – to łąki ubogie, zmiennowilgotne przeważnie jednokośne o małej wartości uzyskiwanego siana. Gatunkami charakterystycznymi tej grupy łąk są: trzęślica modra, sit rozpierzchły, sit skupiony, śmiałek darniowy, wąkrota zwyczajna, mietlica psia;
- łąki knieciowe – to łąki w dobrej kulturze, zdrenowane lecz wilgotne, wielokośne, z dominacją: kłosówki wełnistej, kostrzewy czerwonej, szczawiu zwyczajnego;
- łąki rajgrasowe – to świeże łąki zasobnych siedlisk mineralnych, bogate florystycznie, wielokośne, z dominacją: rajgrasu wyniosłego, kupkówki pospolitej, krwawnika pospolitego, jastruna pospolitego;
- zbiorowiska pastwiskowe – przeważają gatunki odporne na zgryzanie (koniczyna biała, wiechlina roczna);
- zbiorowiska dywanowe – posiadają charakter ruderalny z dominacją życicy trwałej, wiechliny rocznej, babki zwyczajnej i lancetowatej.