Monitoring brudnicy mniszki Lymantria monacha
Co roku przeprowadza się monitoring rozwoju populacji brudnicy mniszki, polegający na terminowym wykładaniu pułapek feromonowych zwabiających samce w celu obserwacji nasilenia momentu kulminacji rójki. Po ustaleniu terminu kulminacji lotu samic wykonuje się ocenę ich liczebności. Dane do opracowania prognozy zagrożenia na rok następny uzyskuje się poprzez jednorazowe zarejestrowanie liczby samic siedzących na drzewach w okresie kulminacji rójki metodą transektu. Metoda ta polega na liczeniu motyli na 10 kolejno wybranych drzewach w miejscu o największym zagęszczeniu populacji zlokalizowanym podczas jednego przejścia przez oddział.
Dodatkowo w latach gdy przewiduje się zagrożenie ze strony tego owada wykonuje się:
- szukanie jaj w drzewostanach najsilniej zagrożonych w wieku od 20-80 lat ( II–IV klasa wieku). Przeszukuje się szczeliny kory od odziomków drzew do wysokości 1,5 m,
- obserwacje wylęgu gąsienic w „lusterkach” (aktywne poszukiwanie „luterek” na pniach, czyli skupisk gąsieniczek po wylęgu). Dla poszczególnych oddziałów notuje się ich liczbę na pojedynczym drzewie, a także przeciętną liczbę gąsienic w „lusterku”,
- obserwacja przebiegu wylęgu gąsienic na drzewach z opaskami lepowymi w wybranym drzewostanie. W tym celu zakłada się lepy na dziesięciu drzewach usytuowanych w w szeregu prostopadłym do ściany lasu. Obserwacje prowadzi się do wysokości 2 m,
- obserwacja przebiegu wylęgu gąsienic na stosach kontrolnych. W tym celu w młodszym drzewostanie (20–60 lat) rozmieszcza się trzy stosy w kształcie stożka. Dwa z nich powinny znaleźć się w półcieniu, jeden w miejscu nasłonecznionym. Codziennie sprawdza się stosy i zapisuje liczbę gąsienic.