Naturalne, dystroficzne zbiorniki wodne
Naturalne, dystroficzne zbiorniki wodne (3160)
Siedliska tego typu położone są z reguły w sąsiedztwie torfowisk zlokalizowanych w zlewniach lasów iglastych. Zasilane są przez spływy powierzchniowe oraz wodę z przyległych torfowisk. Zazwyczaj są to niewielkie zbiorniki wodne o powierzchni nie przekraczającej kilku hektarów. Ze względu na dużą zawartość kwasów humusowych woda w tych jeziorach ma barwę żółtą lub brązową i bardzo małe wartości pH, nierzadko poniżej 4. Otoczone są one zazwyczaj płem mszarnym, tworzącym wraz z przyległym torfowiskiem niewielki kompleks torfowiskowo-jeziorny. W tych zbiornikach z reguły brak roślinności szuwarowej i gatunków o liściach pływających. Roślinność zanurzona reprezentowana jest przez torfowce zwieszające się z krawędzi pła.
Jeziora dystroficzne Parku Narodowego „Bory Tucholskie”:
- Kacze Oko,
- Błotko,
- Bezimienny zbiornik położony w oddziale 45f.