Parzystokopytne
Dzik Sus scrofa
Należy do zwierząt łownych. Jego waga dochodzi do 200 kg. Sierść jest barwy brunatnej. Występuje w lasach na obszarze całego kraju. Zaliczamy go do tzw. wszystkożerców. W jego diecie znaleźć można: bukiew, żołędzie, grzyby, jaja ptaków, pisklęta, gryzonie, pędraki, larwy owadów, a także padlinę. Dziki odgrywają ważną rolę w ochronie lasu. Locha – samica, rodzi młode na początku roku, ich liczba może dochodzić nawet do 12 szt. Samica jest bardzo troskliwą matką. Potrafi zaatakować intruza zagrażającego jej potomstwu. Odyniec – samiec prowadzi samotny tryb życia.
Sarna Capreolus capreolus
Należy do zwierząt łownych. Jej waga nie przekracza 25 kg. Koza - czyli samica - jest znacznie drobniejsza od kozła - samca. Głowę kozła zdobi poroże, stosunkowo nieduże z maksymalnie trzema rozgałęzieniami. Każdego roku kozioł zrzuca stare poroże, a wyrasta mu nowe. Młode koźlęta rodzą się w maju. Samica ma najczęściej 1-2 młode. Sierść sarny zmieniają 2 razy w roku, tzw. suknia letnia ma kolor złotaworudy, a suknia zimowa szarobrunatny. Gatunek ten należy do roślinożerców. Sarna należy w PNBT do gatunków kluczowych, mających istotny wpływ na ekosystemy Parku.
Jeleń Cervus elaphus
Należy do zwierząt łownych. Długość ciała do 220 cm, a waga do 160 kg. Łania - samica, jest lżejsza i smuklejsza od byka - samca. Głowę byka od lipca do lutego (czasem dłużej) zdobi poroże - wieniec, którego waga może dochodzić do kilkunastu kilogramów. Jelenie to zwierzęta dużych kompleksów leśnych, ostrożne i czujne. Łanie wraz z osobnikami młodocianymi żyją w chmarach. Dorosłe samce najczęściej prowadzą samotny tryb życia. Są to zwierzęta roślinożerne. Jeleń równiez został zaliczony do grupy gatunków kluczowych.