Torfowiska niskie i przejściowe
Torfowiska niskie i przejściowe rozwijają się w miejscach gdzie wskutek procesu akumulacji torfu nastąpiła częściowa izolacja powierzchni torfowiska od wód powierzchniowych i podziemnych (lądowienie zbiorników wodnych). Na powierzchni wody tworzą się kożuchy, pływające dywany zwane płami zbudowane ze średniowysokich i niskich turzyc, torfowców oraz mchów brunatnych. Charakteryzują się bardzo wysokim stopniem uwilgocenia i najczęściej przesycone są wodą. Roślinność tych siedlisk jest zróżnicowana na dwie warstwy (mszystą i zielną), natomiast gatunki drzewiaste ze względu na wysokie uwilgocenie osiedlają się sporadycznie i to na krótki czas. Warstwę mszystą budują torfowce i mchy właściwe, których proporcje mogą być bardzo zróżnicowane. Korzenie i kłącza roślin naczyniowych spajają warstwę mszystą tworząc pło. Najczęściej są to zbiorowiska ubogie florystycznie, rzadko liczba gatunków w płacie przekracza 20. Do gatunków reprezentujących ten typ siedliska należą: turzyca bagienna, turzyca nitkowata, turzyca dwupręcikowa, turzyca dzióbkowata, czermień błotna, pięciopalecznik błotny, przygiełka biała, wełnianka wąskolistna, oraz torfowce Sphagnum cuspidatum, S. fallax, S. majus, S. contortum, S. angustifolium.
Torfowiska niskie i przejściowe zajmują niewielką powierzchnię bo zaledwie 3,5 ha i są rozproszone po całej powierzchni Parku. Podobnie jak torfowiska wysokie są przedmiotem ochrony sieci Natura 2000.