Torfowiska wysokie
Torfowiska wysokie występują na pokładach silnie kwaśnego (pH 3,5-4,5), słabo rozłożonego i skrajnie ubogiego w związki mineralne torfu, wytworzonego głównie z torfowców. Zasilanie w wodę następuje prawie wyłącznie przez wody opadowe. Lustro wody złoża torfowego jest położone wyżej niż poziom wody gruntowej w otoczeniu torfowiska. Składają się z dwu podstawowych elementów strukturalnych (kęp i dolinek), występujących w różnych proporcjach i posiadających odmienny skład gatunkowy. Kępy to najczęściej 10-50 cm wyniesienia o powierzchni od kilkudziesięciu cm2 do 1-4 m2 porośnięte głównie torfowcami o czerwonym lub brunatnym zabarwieniu, np. Sphagnum magellanicum, S. rubellum, S. fuscum, S. capillifolium oraz wełnianką pochwowatą, modrzewnicą zwyczajną, żurawiną błotną, wrzoścem bagiennym, bagnem zwyczajnym. W podtopionych dolinkach dominują zwykle torfowce barwy zielonej Sphagnum cuspidatum, S. fallax oraz turzyca bagienna, bagnica zwyczajna, przygiełka biała, rosiczka długolistna.
Na terenie Parku zostało zinwentaryzowanych 6 płatów tego typu siedliska o łącznej powierzchni 2,5 ha i są one przedmiotem ochrony sieci Natura 2000.