Zagroda kaszubska
Na ogół budowano ją na planie prostokąta lub kwadratu. W tradycyjnym obejściu znajdowało się stosunkowo dużo obiektów małej architektur, jak: kurnik, drewutnie, studnie z kołowrotkiem lub wysmukłymi żurawiami, piwnice ziemne (kule), piece do wypieku chleba oraz kapliczki przyzagrodowe. Wielkie piece budowano w dość znacznej odległości poza domami (ze względów przeciw pożarowych). Poza wypiekiem chleba dla kilku gospodarstw, wykorzystywano je do suszenia owoców, jagód i grzybów. Całość była ogrodzona płotem plecionym z gałęzi lub rzadziej z ustawianych kamieni. Taki typ zabudowy przeważał jeszcze w okresie międzywojennym XX w. [Wdowicki Maciej (1990): „7 dni nad Jeziorem Charzykowskim” Przewodnik turystyczny; Wyd. PTTK „Kraj”, Warszawa; ISBN 83-7005-283-5]